Het donker duister
Van de milde nacht
Verbergt de scherpte van de dag
Mijn duidelijke daden
Dekt ze toe
Zo ik mij van hen ontdoe
Vergeten mag.
In eindeloze ruimte die mij omhult
Met rust vervult

En eindeloze tijd
Zich sterkt over mijn ledematen.
Ik kan gerust zijn:
Ik ben alleen gelaten,
Los van dag en daad
Maar dicht
Bij ’t licht
Van Gods gelaat.